Analiza finansijskog stanja preduzeća vrši se u cilju procene njegovih aktivnosti. Uključuje izračunavanje niza pokazatelja koji odražavaju proces stvaranja sredstava od ekonomskog subjekta, pravac njihove upotrebe i efikasnost.
Instrukcije
Korak 1
Finansijska analiza je neophodan element finansijskog upravljanja u preduzeću, njegovih ekonomskih odnosa sa partnerima, bankama, poreskim vlastima. Uključuje izračunavanje nekoliko grupa pokazatelja: financijska stabilnost, poslovna aktivnost, profitabilnost i profitabilnost.
Korak 2
Utvrditi stabilnost finansijskog stanja preduzeća, promene u strukturi kapitala, izvorima njegovog formiranja i pravcima plasmana, efikasnosti i intenzitetu upotrebe kapitala, solventnosti i kreditnoj sposobnosti organizacije i marži utvrđuje se njegova finansijska snaga.
Korak 3
Prilikom provođenja finansijske analize utvrđuju se apsolutne i relativne promjene bilansnih pokazatelja. Potonji omogućavaju njihovo upoređivanje sa opšteprihvaćenim standardima kako bi se procijenio rizik od bankrota, s pokazateljima drugih preduzeća kako bi se utvrdile njegove snage i slabosti, mjesto na tržištu, kao i sa sličnim periodima prethodnih godina u kako bi se identifikovali trendovi u razvoju kompanije.
Korak 4
Finansijska analiza uključuje nekoliko faza. Pre svega, utvrđuju se uslovi, ciljevi i ciljevi preduzeća kao sistema koji uključuje 3 elementa: resurse, proizvodni proces i gotove proizvode.
Korak 5
Tada se vrši izbor pokazatelja koji karakterišu finansijsku aktivnost preduzeća: finansijska stabilnost (koeficijent finansijske stabilnosti, autonomija, udeo potraživanja, pozajmljena sredstva), solventnost i likvidnost, poslovna aktivnost (odnos prometa zaliha, kapitala, itd.), profitabilnost …
Korak 6
Nakon toga izrađuje se općenita shema sistema, ističu se njegove glavne komponente, funkcije, odnosi, određuju se podređeni elementi koji daju kvalitativne i kvantitativne karakteristike. Tada dobijaju specifične podatke o radu preduzeća u numeričkom smislu, procjenjuju rezultate njegovih aktivnosti i utvrđuju rezerve za povećanje efikasnosti proizvodnje.
