Poresko računovodstvo je sistem za prikupljanje i sažimanje podataka iz primarnih dokumenata, koji poreski obveznik koristi za utvrđivanje poreske osnovice. Sistem poreznog računovodstva utvrđuje organizacija samostalno i utvrđuje se u računovodstvenoj politici.
Instrukcije
Korak 1
Koncept "poreskog računovodstva" pojavio se u zakonodavstvu u vezi sa uvođenjem poglavlja 25 Poreskog zakona. Član 313. Poreskog zakonika Ruske Federacije kaže da se porezno računovodstvo mora voditi u komercijalnoj organizaciji kako bi se obračunao porez na dohodak.
Korak 2
Predmeti poreznog računovodstva uključuju poslovanje, imovinu i obaveze organizacije. Procjena ovih predmeta određuje veličinu porezne osnovice. U porezne svrhe, računovodstvene stavke moraju se kontinuirano odražavati u dokumentima i hronološkim redoslijedom.
Korak 3
Potvrda podataka koji se ogledaju u poreskom računovodstvu su:
- izvorni dokumenti;
- poreski registri;
- obračun poreske osnovice.
Na osnovu podataka iz primarnih dokumenata popunjavaju se registri poreskog računovodstva, koji su analitički dokumenti. Obrasce registra poreski obveznik može izraditi samostalno i održavati u papirnom ili elektroničkom obliku. Na osnovu podataka sadržanih u registrima izračunava se porezna osnovica. Sadržaj registara predstavlja poreznu tajnu, stoga je, kada se čuvaju u nekoj organizaciji, neophodno osigurati zaštitu od neovlaštenog pristupa.
Korak 4
Poresko računovodstvo može se voditi na osnovu računovodstva ili nezavisno od njega. U prvom slučaju postoji konvergencija poreza i računovodstva, uz potpunu podudarnost podataka, računovodstveni registri mogu se prepoznati kao registri poreznog računovodstva. U drugom slučaju, vrši se paralelno računovodstvo i obim računovodstvenog rada se povećava.
Korak 5
Poreski računovodstveni sistem mora biti dokumentovan u računovodstvenoj politici, koja se odobrava naredbom šefa organizacije. Izmjene računovodstvene politike vrše se kada se promijene računovodstvene metode ili uslovi preduzeća, kao i izmjene poreskog zakonodavstva. Računovodstvena politika za potrebe poreznog računovodstva može se sastojati iz dva dijela. U prvom organizacionom dijelu utvrđuju se opšta pravila za vođenje evidencije, naznačuju se odgovorna lica i odobravaju postupak i rokovi za obradu dokumenata. Drugi metodološki dio odražava specifične metode za obračun pojedinačnih poreza; za svaki element oporezivanja preporučljivo je navesti vezu do određenog člana Poreznog zakona. Oblici registara poreskog računovodstva koje je izradila organizacija mogu se priložiti računovodstvenoj politici.
