Inflacija je proces opšteg rasta cijena i smanjenja kupovne moći novca, što dovodi do preraspodjele nacionalnog dohotka. U modernoj ekonomiji inflaciju generiraju brojni faktori.
Prvo, zbog netačne monetarne politike centralne banke, u opticaju se pojavljuje višak novca, a ne roba. Ako država nastoji pogurati proizvodnju pribjegavajući ekonomski neopravdanoj emisiji novca, tada postoji velika vjerojatnost da će višak ponude izbalansirati tržište novca. Umjesto da ekonomiju zaštiti od inflacije, Centralna banka će, naprotiv, ubrzati razvoj inflatornog procesa, a drugi razlog inflacije je budžetski deficit. U ovom slučaju, njegove stope zavise od organizacije pokrivanja budžetskog deficita. Tamo gdje je budžetski deficit pokriven povećanjem novčane mase, inflacija je neizbježna. Inflaciju bi moglo izazvati i pokrivanje budžetskog deficita kratkoročnim državnim zajmovima centralne banke. Pretpostavimo da je vlada posudila određeni iznos od banke i obećala da će ga vratiti s kamatama za godinu dana. Godinu dana kasnije otplatio je zajam i dobio novi zajam, ali se ta situacija ponavlja iz godine u godinu. Dakle, postoji pitanje kredita, koje uzrokuje rast novčane mase i dovodi do inflacije, a ovi uzroci su monetarni. Prekomerna ulaganja se takođe smatraju sličnim uzrocima inflacije, kada obim investicija premašuje obim privrede, nadmašujući rast plata u poređenju sa rastom proizvodnje i produktivnosti rada. Strukturni uzroci inflacije uključuju deformaciju nacionalne ekonomske strukture, praćenu zaostajanjem u razvoju sektora potrošačke potražnje, smanjenjem efikasnosti kapitalnih investicija i ograničavanjem rasta potrošnje, te nesavršenim sistemom ekonomskog upravljanja. Drugi razlog za inflaciju je visok nivo monopolizacije ekonomije. Budući da monopol ima neograničenu moć na tržištu, on može utjecati na cijene, što znači da monopolizacija doprinosi razvoju inflacije koja je započela iz drugih razloga.
